شاید آخراش باشه

یه سری چیزارو فراموش میکنی.

یه سری چیزارو عوض میکنی.

یه سری چیزارو جایگزین میکنی.

و تنها چیزی که هیچوقت نه میتونی فراموش کنی نه تغییر بدی نه جایگزین، احساست به آدماست.

درست یا غلط، منطقی یا غیرمنطقی عاشق میشی.

.

.

یه حرفایی ام جاشون فقط تو مغزه. فقطِ فقطِ فقط.

از دنیای روشنفکرا بدم میاد.

هیچ وقت حاضر نیستم بهشون بها بدم. همشون زر مفت میزنن. همشون.

.

.

غم انگیزترین قسمتش میدونی کجاست؟

دعا کنی با عشقش خوشحال باشه.. دعا کنی دعواشون تموم شه.. با گریه هاش گریه کنی.. نصفه شب پیام میده بیا تل و تو هیچ وقت خودتو نبخشی که چرا اون ساعت خواب بودی.. ولی وقتی خوشحال بود، دیگه هیچ حرفی باهم نداشته باشید :)))

بعد اون هی تلاش کنه حرف بزنید هی تلاش کنه حرف بزنید.. ولی تو میدونی حالا اون خوشحاله. حالا راحت میتونی برای خودت غصه بخوری :)