پنج شنبه

در راستای تلاش برای نادیده گرفتن آدم هایی که براشون اهمیت قائلم ولی همونقدر اهمیت قائل شدن رو ازشون دریافت نمیکنم، از تلگرامم لاگ اوت کردم و گوشی رم رو حالت هواپیما گذاشتم که الکی مثلا من در دسترس نیستم..

این اهمیت ندادنه یه جورایی راضیم میکنه. نمیخوام به آدما وابسته شم و هرطور شده این وابستگی رو کم میکنم.

فایزه میگه تو که اصلا وابسته نیستی، خب اون نمیدونه اینکه من از آدما سراغ نمیگیرم دلیل به وابسته نبودنم نیست، همین که تو ذهنم ازشون به خاطر کم بودنشون و نبودنشون ناراحت میشم خودش وابستگیه.

.

.

شایدم به خیال خودم دارم تنبیهشون میکنم!